In de middeleeuwen van de vorige eeuw begon António Ribeiro en zijn vrouw Maria do Céu hun landbouwproject met de verwerving van de boerderij van Sint Tiago met een 17e-eeuwse manorhuis in de parochie van Vila Marim en Quinta da Portela, in de parochie van Barqueiros, in de buurt van het eerste Pombaline-merk dat het begin van de Demarcated Region van de Douro markeert.In de gemeente Mesão Frio.
In 1980, een van haar dochters, Teresinha Ribeiro, getrouwd met Eduardo Miranda, begon de reconversie werk in de wijngaarden van de staten, die een paar jaar later, door erfenis en aankoop, in geluk zou zijn geweest.
Met beroepen buiten het landbouwgebied was de geadopteerde strategie om de productie te verkopen aan de exporthuizen en om kleine producties te maken voor lokale consumptie en in grootte.
Zij kwamen de kinderen Roberto, Ricardo, Rafael en Rudolfo, die hun academische opleiding geleidelijk doen met een meerderheid van invloed op het management en winemaking aspecten.
Dit was de impuls die nodig was voor de ouders om tot de verwezenlijking te komen van de droom die hen voedt: om in flesjes een product van excellentie uit hun plots te zien.
Om dit verlangen te verkrijgen hebben ze in Loureiro Quinta de Sequeirós, waar de cel is geïnstalleerd; in de Cima Corgo, de Quinta d'Além Tanha (vineyards over veertig) en uiteindelijk en nog meer recent Quinta do Farfão, een waardevolle eigendom van de Upper Douro.
Het is het gevoel van de familie, dat de voorwaarden voor de productie van sublime nectars, vertegenwoordiger van het beste dat kan worden verkregen uit de onverschillig Douro wijngaarden, worden vervuld.
De eerste essay komt nu, tot de vreugde van het tassen van de consument, naar de markt onder de aanduiding van "Mãos", in analoge aan het arbeidrijke werk van de wijngaarden tot de fles, tot het concept dat de constitutie van het familiebedrijf en hand in hand richting de toekomst en de excellentie leidt.
